Crayon Tabibito

สูงขึ้นไปบนเทือกเขาแอนดีส ในประเทศเปรู ยังคงมีสะพานแขวนเชือกเก่าแก่แห่งหนึ่ง ที่แขวนพาดข้ามแม่น้ำที่ไหลเชี่ยว สะพานแขวนแห่งนี้เป็นมรดกทางกาลเวลาแห่งเดียว ที่ยังหลงเหลืออยู่จากยุคสมัยของอาณาจักรอินคา หนึ่งในอาณาจักรโบราณที่ใหญ่ที่สุดในทวีปอเมริกาใต้ ซึ่งเคยมีความรุ่งเรืองถึงขีดสุดในอดีต และสะพานในลักษณะดังกล่าว ก็เป็นผลงานจากการพยายามขยายขอบเขตแห่งความรุ่งเรืองนั้นมาก่อน จักรวรรดิอินคาเคยตั้งอยู่ทางตะวันตกสุดของทวีปอเมริกาใต้ มีอาณาเขตครอบคลุมตั้งแต่ป่าฝนที่ใหญ่ที่สุด อย่างอะเมซอน ทะเลทรายที่แห้งแล้งที่สุด อย่าง อาตากามา และเทือกเขาที่สูงที่สุดในโลกตะวันตกอย่าง แอนดีส อีกทั้งยังเป็นหนึ่งในอารยธรรมที่มีลักษณะเฉพาะตัวที่สุดในโลก พวกเขาพัฒนาอย่างโดดเดี่ยว จนกระทั่งถูกสเปนเข้ายึดครองในปี ค.ศ. 1532 พื้นที่ของจักรวรรดิตั้งอยู่ในที่ที่เต็มไปด้วยภูเขาสูงชัน หุบเขาลึก และแม่น้ำที่เชี่ยวกราก ดังนั้นเพื่อเชื่อมต่อเมืองต่างๆของชาวอินคา จึงจำเป็นต้องมีหนทางในการข้ามผ่านอุปสรรคทางธรรมชาติ ที่ยากลำบากเหล่านี้ เนื่องจากพวกเขาไม่มีเกวียน หรือรถม้าที่มีล้อ ถนนและสะพานของพวกเขา จึงได้รับการออกแบบมา เพื่อใ...

สวัสดีครับ ทุกคน ผมเพิ่งมีโอกาสได้กลับมาเขียนบล็อกอีกครั้ง หลังจากห่างหายไปเป็นเวลานานพอสมควร ช่วงนี้ผมเพิ่งกลับจากการไปเที่ยว ทางภาคอีสานเหนือของประเทศไทยกับครอบครัวมาครับ มีหลายๆที่ที่สวยงามและน่าประทับใจมาก และที่หนึ่งที่ผมอยากนำมาเขียนถึงก็คือ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติบ้านเชียง อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี นั่นเองครับ ซึ่งหลายคนคงทราบดีว่า ที่แห่งนี้คือสถานที่เก็บรวบรวมข้อมูล ของหลักฐานทางโบราณคดีที่สำคัญมากๆ จากพื้นที่ซึ่งได้รับการยกย่องให้เป็นมรดกโลก UNESCO ทางวัฒนธรรม ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2535 เป็นต้นมา สถานที่นี้มีความสำคัญอย่างไรต่อประเทศไทยเราบ้าง วันนี้จะมาเล่ารายละเอียดให้ฟังกันครับ การค้นพบครั้งสำคัญ ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2509 นักศึกษาสังคมวิทยาชาวอเมริกัน ชื่อ สตีเฟน ยัง ได้เดินทางไปยังบ้านเชียง จังหวัดอุดรธานี เพื่อหาข้อมูลทำวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาตรี ว่าด้วยเรื่องการเมืองในหมู่บ้านท้องถิ่น ทางภาคเหนือของประเทศไทย ในระหว่างที่เขากำลังเดินอยู่บนพื้นดิน ที่มีการขุดพื้นที่เพื่อทำถนนนั้น เขาได้เดินสะดุดรากต้นนุ่น จนล้มลงกับพื้น ทันใดนั้นเมื่อกำลังลุกขึ้นยืน ก็พลันสังเกตเห็นว่ารอบๆนั้น เ...

สวัสดีครับ กลับมาอัปบล็อกอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เขียนมานาน คิดอยู่ว่ามีหลายเรื่องที่ยังไม่ได้เล่า อยากจะค่อยๆทยอยพิมพ์ไปทีละนิด เลยลองมานั่งคิดดูว่าจะเขียนอะไรดี เลยนึกขึ้นได้ถึงทริปนี้ ที่ไปมาตั้งแต่เดือนกันยายนเมื่อปี 2019 แล้ว มาถึงวันนี้ ครบ 5 ปีพอดิบพอดี จึงได้ฤกษ์เขียนถึงด้วยความคิดถึง  ทริปที่ว่านี้คือทริปไปเยือนเกาะโอกินาวา ประเทศญี่ปุ่น กับครอบครัวเพื่อนบ้าน ซึ่งทริปนี้พวกเราไปเยือนแค่เกาะหลักเพียงเกาะเดียว โดยใช้เวลา 3 วัน เลยจะมาเล่าบรรยากาศคร่าวๆให้ได้อ่านกันครับ ก่อนที่จะเขียนว่าไปเที่ยวที่ไหนกันบ้าง ก็จะขอพูดถึงเกาะโอกินาวากันก่อน  สำหรับโอกินาวา เป็นจังหวัดซึ่งเป็นหมู่เกาะ ตั้งอยู่ทางใต้สุดของประเทศญี่ปุ่น โดยหมู่เกาะโอกินาวานี้ ประกอบไปด้วยเกาะนับร้อยเกาะ มีเกาะที่ใหญ่ที่สุด คือเกาะโอกินาวา (ที่พวกเราไปกัน) มีเมืองหลวงชื่อ นะฮะ ตั้งอยู่ทางใต้ของเกาะ ในอดีต โอกินาวาเคยเป็นศูนย์กลางของอาณาจักรริวกิวอันรุ่งเรือง และเนื่องจากในสมัยนั้น อาณาจักรริวกิวมีฐานะเป็นรัฐบรรณาการต่อราชวงศ์หมิงแห่งจักรวรรดิจีน ทำให้ได้รับเอาวัฒนธรรมต่างๆมาจากจีนแผ่นดินใหญ่ ที่นี่จึงมีวัฒนธ...

สวัสดีครับ กลับมาเขียนบล็อก หลังจากไม่ได้เข้ามานาน วันนี้ จะเขียนถึงสถานที่สำคัญทางศาสนาแห่งหนึ่ง ซึ่งมีคุณค่าทางสถาปัตยกรรมและความศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างมาก ของประเทศโคลอมเบีย และทวีปอเมริกาใต้ครับ ที่แห่งนี้ คือ วิหาร Santuario de las Lajas ที่สร้างขึ้นในหุบเขาลึกของแม่น้ำกัวอิทารา ทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศโคลอมเบีย ใกล้กับชายแดนประเทศ เอกวาดอร์ นั่นเอง ด้วยความที่อยู่ใกล้ชายแดนระหว่างสองประเทศ จึงเป็นสถานที่สำคัญทางศาสนาคริสต์ ที่ดึงดูดผู้คนจากทั้งสองดินแดน ให้เดินทางเข้ามาจารึกแสวงบุญตลอดปี โดยจะเป็นช่วงสามครั้ง คือเมื่อมีการเฉลิมฉลองนักบุญองค์อุปถัมภ์ ในเดือนกันยายน โดยจะเดินทางมาถึงด้วยการเดินเท้า เป็นเวลานานกว่า 12 ชั่วโมง จากเมืองใกล้เคียง นอกจากนี้ยังมีการแสวงบุญในเดือนธันวาคม และวันแรกของเดือนมกราคมของทุกปีอีกด้วย สิ่งที่บ่งบอกถึงความยิ่งใหญ่ ที่ดึงดูดผู้คนให้เดินทางมาเยี่ยมเยือนที่วิหารแห่งนี้ นอกจากความสวยงามของสถาปัตยกรรมที่มีเอกลักษณ์แล้ว สิ่งแรกที่ผู้คนนึกถึงนั่นคือ ความศักดิ์สิทธิ์ของรูปวาดพระแม่มารีบนหินกำแพงหลังวิหาร ที่สวยงามและยังคงเป็นปริศนา จากชื่อวิหาร คำว่า Laja...

หากใครเดินทางท่องเที่ยวไปในประเทศแถบเอเชียกลาง หรือไซบีเรีย เช่น มองโกเลีย คาซัคสถาน หรือ ทางตะวันออกของรัสเซียบางส่วน อาจจะได้เห็นรูปทรงอันคุ้นตาของเต็นท์ทรงกลมหลังใหญ่ๆ ที่หุ้มด้วยผ้าหรือหนัง ตั้งเรียงรายอยู่ตามทุ่งหญ้า หรือเนินเขาอันกว้างใหญ่ สิ่งเหล่านั้นคือบ้านของชนเผ่าเร่ร่อนหลายกลุ่มในเอเชียกลางและไซบีเรีย มีชื่อเรียกว่า Yurt (เยิร์ต) หรือ Ger (เกอ) ในภาษามองโกเลีย ซึ่งเป็นเต็นท์กระโจมอาศัยแบบชั่วคราว สามารถเคลื่อนย้ายได้ง่าย จึงเหมาะสำหรับชนเผ่าเร่ร่อน ที่ใช้ชีวิตด้วยการล่าสัตว์ป่า คำว่า Yurt สันนิษฐานว่ามาจากรากศัพท์ภาษาเตอร์กิชโบราณ ที่แปลว่า เต็นท์ หรือ ที่อยู่อาศัย ในภาษาตุรกีสมัยใหม่ คำนี้ถูกใช้เป็นคำพ้องความหมายของคำว่า "บ้านเกิด" และ "หอพัก" ในขณะที่ในภาษาอาเซอร์ไบจาน มันหมายถึง "บ้านเกิด" หรือ "มาตุภูมิ" ส่วนชื่อเรียกในภาษามองโกเลีย คือ Ger นั้น มีความหมายว่า "บ้าน" เช่นกัน ในขณะที่ชื่อเรียกภาษาคาซัก กับ คีรกิซ ให้ความหมายว่า "บ้านสักหลาด" และ "บ้านสีเทา" ด้วยความรู้สึกที่มองจากรูปร่างภายนอก ว่าห่อหุ้...

สวัสดีครับ กลับมาพบกันอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เขียนบล็อกมานานมาก มาคราวนี้ ก็จะมาเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับระบำเลอกองของบาหลีต่อจากครั้งที่แล้ว หลังจากที่ได้แนะนำให้รู้จักเนื้อเรื่องละครรำเลอกองบางส่วน ที่เป็นที่รู้จักกันไปในสองตอนแรก มาในตอนนี้เราก็จะมาเขียนถึงลักษณะเฉพาะของระบำเลอกอง และความเป็นไปมันในปัจจุบันกันครับ ซึ่งแต่ละเนื้อเรื่องของระบำเลอกอง ที่เราได้ยกตัวอย่างในตอนที่ผ่านๆมา ก็จะมีความยาวของการแสดง ความเร็วของการร่ายรำ และบทบรรยาย ที่แตกต่างกันไป ซึ่งสามารถแสดงนานไปถึงชั่วโมงกว่าๆ ลักษณะการร่ายรำของระบำเลอกองบาหลีนั้น มีความซับซ้อนเป็นอย่างมาก ต้องใช้การเคลื่อนไหวของร่างกายประกอบกันหลายส่วน นักแสดงรำจะต้องสวมมงกุฏ ปลอกคอ และเครื่องประดับ รวมไปถึงตกแต่งดอกไม้ การแสดงบางชุดอาจจะใช้พัดในการประกอบการแสดง นอกจากนั้นยังมีวัตถุอื่นๆในการร่ายรำ สำหรับตัวละครที่มีความสำคัญ เช่น ตัวนกในเรื่อง ที่จะต้องใส่ปีกนกด้วย ในการแสดง นักระบำจะจุดหน้าผากด้วยจุดเล็กๆสีขาว ตามความเชื่อเรื่องโชคลาง ซึ่งมักจะทำได้ง่ายด้วยการใช้ยาสีฟัน ในการแสดงละครรำเลอกองนั้น ไม่มีบทสคริปต์สำหรับการพูด รายละเอียดของ...