ครั้งหนึ่ง ในวันฝนตก (เชียงใหม่ 2008)
ตั้งแต่เมื่อเช้า ฟากฟ้าได้เทฝนลงมาไม่ขาดสาย แปลกใจอยู่นิดๆ ที่ละอองฝน ได้พาความเหงามาด้วย และแล้ว บางเรื่องราวที่ถูกลืมเลือน ก็ถูกเรียกย้อนกลับมาในความคิด ด้วยบทเพลงที่เปิดอยู่ในเครื่องคอมพิวเตอร์ สายของวันที่ฟ้าครึ้มไม่ต่างกันเลย แตกต่างกันตรงที่เวลา และบุคคลที่เปลี่ยนแปลงไป วันนั้น ความเครียดจากการสอบ ที่ทำคะแนนไม่ค่อยดีนัก กลับทำให้เกิดความสุขเล็กๆ จากทริปเล็กๆ ซึ่งคิดขึ้นได้กะทันหัน หลังจากอยู่ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่มาหนึ่งปี ยังไม่รู้เลยว่าหน้าตาของอ่างเกษตรเป็นยังไง จึงพกกล้องถ่ายรูป หามุมสวยๆเก๊กท่าถ่ายกันยกใหญ่ ลมเย็นๆพัดมา กับความอบอุ่นของมิตรภาพ ผมกับเพื่อนอีกสองคน นั่งปล่อยอารมณ์ไปเรื่อยๆ ให้ความล้าจากห้องสอบหายไป ถ่ายรูปกันไปสักพัก ท้องก็เริ่มหิว ด้วยเงินที่มีเหลืออยู่ปลายเดือนจำนวนน้อยนิด เราจึงพากันไปทานร้านอาหารอีสานเล็กๆ แถวสวนสุขภาพหน้ามอชอ อาจจะไม่ค่อยหรูหราเท่าไหร่ แต่ก็พออร่อย อันที่จริง ก็นานแล้วที่ไม่ได้ทานอาหารแซ่บๆอย่างนี้ ปกติจะทานแต่แถวโรงอาหารในมหาวิทยาลัย ตอนที่นั่งทานกันอยู่ ก็มีสุนัขตัวหนึ่ง เข้ามาขอส่วนแบ่งด้วย ไอ้เราก็อดสงสารไ