Crayon Tabibito

Hello, everyone! Long time no see on this blog. Today I decided to write this entry in English and tell my special past moment of my childhood since 1999. So hope you enjoy reading and getting back in time! River Side at Ayutthaya Ayutthaya Historical City Buddha Footprint at Saraburi Windows of Muang Tum Temple Complex Phanom Rung Temple Entrance Gate The most enjoyable experience is when I was a young boy. My family went on a journey back home to my parents' origin, from Hat Yai in the Far South of Thailand to Lampang in Northern Thailand. The usual route which we had driven every year is through the AH2 highway straight from South to North only. In 1999, my family decided to expand this holiday route to the South of Northeast Thailand and some of the central-North provinces. We split from the regular road to the east at the broadway of Central Thailand near Suphanburi province, where we visited the old capital of Ayutthaya. The town has three main rivers that meet together: Chao...

การเดินทางเริ่มขึ้นแต่เช้าตรู่ที่วัดในวันฝนตก พระ เณร แม่ชี คนขับรถ และผม ช่วยกันขนกล่องหนังสือและต้นไม้ที่จะนำไปปลูกขึ้นรถ การเดินทางจากลำปางไปยังด่านเชียงของเป็นไปอย่างธรรมดา ถนนช่วงเชียงคำถึงเชียงของถูกรื้อทำใหม่เพื่อปรับปรุงต้อนรับยุคอาเซียน เราจึงเดินทางกันอย่างระมัดระวัง ขับช้าๆไปบนทางซ่อมลูกรัง พระเณรที่มาด้วยกันก็พากันหลับไป ในที่สุด.... ก็มาถึงเชียงของในเวลาบ่าย 3 โมง เราแยกกับแม่ชีและคนขับรถ เพื่อข้ามไปฝั่งลาว เราเอ่ยทักทายกับครอบครัวของพระหล้า แล้วพากันนั่งรถไปที่วัดพระธาตุผ้าคำ ซึ่งอยู่บนเนินเขาติดริมแม่น้ำโขงใกล้ๆกันนั่นเอง จากนี้ไม่ไกล สามารถมองเห็นสะพานมิตรภาพแห่งที่ 4 เชื่อมประเทศไทย-ลาวได้ชัดเจน ถนนเส้นนี้นำเราไปสู่เมืองหลวงน้ำทา บ่อเต็น ทะลุไปถึงสิบสองปันนา ประเทศจีนได้ หมู่บ้านที่เราอยู่นี้ เรียกว่า หมู่บ้าน ตีนทาด หรือถ้าเข้าใจในความหมายภาษาไทยก็คือ ตีนพระธาตุนั่นเอง พระธาตุแห่งนี้อายุร้อยกว่าปีแล้ว สมัยก่อนเป็นวัดร้าง และถูกบูรณะ ฟื้นฟูใหม่ วันนี้ วัดพระธาตุผ้าคำ คึกคักไปด้วยพระและเณรหลายรูป รวมไปถึงพระเณรที่มากับผมจากท่ามะโอ ซึ่งเคยบวชเรียนอยู่ที่วั...

ใน ระหว่างที่อาการแพนิค มาเยือนถึงขั้นสูงสุด เหมือนเป็นคำสั่งจากสวรรค์ เมื่อคุณแม่ของผมตอบรับการเป็นสมาชิกร่วมทัวร์ไปเยือนเชียงตุง ประเทศพม่า ด้วยความตื่นเต้นดีใจและคิดว่า นี่แหละเป็นโอกาสเหมาะที่จะเปลี่ยนบรรยากาศ จึงตั้งอกตั้งใจเฝ้ารอวันเวลาเดินทางให้มาถึง แต่ก่อนอื่นนั้น การเดินทางไปยังเมืองๆหนึ่ง แน่นอนคุณต้องตัดสินใจแล้วว่าคุ้มค่าหรือไม่ และจะไปดูอะไร ทำให้เกิดาการอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเมืองเชียงตุงให้มากกว่านี้ พิมพ์คำค้นหาเข้าไปในกูเกิล เราจะมาทำความรู้จักเมืองเชียงตุงก่อนไปโดยประมาณ เมืองเชียงตุงนั้น ในสมัยรัชกาลที่ 4 เคยเป็นเมืองหลวงของรัฐฉาน ซึ่งรัฐฉานประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวไทเขินและไทใหญ่ ปัจจุบันเชียงตุง เป็นจังหวัดหนึ่งในรัฐฉานของพม่า (เมืองหลวงของรัฐฉานปัจจุบันคือ เมืองตองยี) ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของแม่น้ำสาละวิน มีที่ราบน้อยมาก เป็นเมืองที่มีฉายาว่า เมือง “3จอม 7เชียง 9หนอง 12ประตู” เมื่อสมัยโบราณมีความสำคัญเทียบคือกับเมืองเชียงใหม่แห่งอาณาจักรล้านนา และเมืองเชียงรุ้งแห่งสิบสองปันนาเลยทีเดียว ทีนี้ก็จะสงสัยว่า ทำไมฉายาจึงเป็นเช่นนี้ อะไรคือจอม อะไรคือเ...

หลังห่างหายจากบล็อกมาแรมปี ก็ได้เวลาปัดฝุ่นเขียนต่อสักที เป็นเวลาปีเต็มหลังจากได้ไปเยือนหลวงพระบาง เมือกมรดกโลกของประเทศเพื่อนบ้าน เพิ่งมาเขียนบล็อกเอาก็ตอนนี้ รายละเอียดต่างๆก็จำไม่ค่อยได้ เอาเป็นว่า เพื่อความแปลกใหม่ ไม่เป็นข้อมูลท่องเที่ยวมากเกินไป เครยอนคนนี้จะขอเล่าถึงเรื่องราวนอกเหนือจากสถานที่ละกันนะครับ การเดินทางเริ่มต้นด้วยเครื่องบินจากเชียงใหม่ ตรงไปยังหลวงพระบาง  ด้วยเวลาวันหยุดที่มีเพียง 2 วัน เพราะฉะนั้น จึงขอเก็บรายละเอียดที่สำคัญๆให้ได้ก็เพียงพอ เราเดินทางด้วยความรวดเร็ว จากวัดแห่งหนึ่งไปยังแห่งหนึ่งภายในเวลา 10 นาที นั่นคือปัญหาที่ทำให้ไม่ได้สัมผัสความสวยงามอย่างเต็มอิ่ม ก็เวลามันน้อยนี่เน้อะ.... ภายในเวลาอันน้อยนิด ธนกฤตหรือนายเครยอนคนนี้ ก็พกเอากล้องไปถ่ายรูปแช้ะๆๆๆ  ความที่ตอนนั้นสกิลการถ่ายภาพต่ำเตี้ยเรี่ยดินมากๆ ภาพที่ออกมาดูจะไม่ค่อยมืออาชีพเท่าไหร่ สิ่งที่สัมผัสได้จริงๆคือความสงบครับ ชาวบ้านอยู่กันแบบสงบจริงๆ แถมนักท่องเที่ยวที่มากขึ้นก็ดูจะไม่มีอิทธิพลกับชีวิตเขาเลย ทุกๆอย่างไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนัก ส่วนด้านสิ่งปลูกสร้างทางเทศบาลก็มีกฏไว้ว่าห...